Mensen, mensen, dat waren nog eens hilarische taferelen, toen Martijn en Erwin de eerste twee exemplaren van Kleintje Easycratie in hun hand hielden, en de afgeladen zaal spontaan begon te scanderen “Kleintje, Kleintje, Kleintje.” Ja, wie had daar niet bij willen zijn?
Andere hoogtepunten van de avond waren:
De speech van uitgever Sonja Geurts, waarom Koninklijke van Gorcum de titel Easycratie in haar fonds wilde hebben. “We willen zelf een easycratische uitgeverij worden.”
De bekendmaking van de titel van de langverwachte opvolger van Easycratie. Die gaat “Nooit Af” heten. Het tempo van veranderingen gaat zo hard omhoog, dat producten en diensten nooit meer “af” zijn. Alleen dat al, vereist een radicaal andere manier van de manier waarop je het productieproces moet organiseren en dus ook de managementstructuren.
Het juryverslag van de crowdsource-prijsvraag -in twee Faceboekgroepen- naar een eventueel betere boektitel voor Kleintje Easycratie. Dat juryverslag geven we hieronder integraal weer:
(Juryverslag): HOE VERZIN JE EEN BOEKTITEL
Wat is er eerder, de kip of het ei? Wat is er eerder de inhoud van een boek of de titel van een boek? Als je begint met een boektitel, dan stuurt de titel naar een bepaalde inhoud toe. Als je begint met het schrijven van de inhoud, dan komt gaandeweg vanzelf een geschikte boektitel bovendrijven.
In de praktijk lossen schrijvers en uitgevers dit dilemma meestal praktisch op, door met een voorlopige werktitel te beginnen. Die kan later dan nog veranderd worden. Tot hoe laat kun je de titel nog veranderen? Dat ligt er helemaal aan hoe bureaucratisch de uitgever is. Sommige uitgevers zijn heel bureaucratisch: als er eenmaal een voorlopige werktitel is bepaald, dan wordt dat in 99% van de gevallen ook de definitieve titel. Want de werktitel is dan al opgeslagen in een intern computersysteem. En dat kan best wel veranderd worden, maar pffff, dat is zo’n gedoe. Dan moeten er 37 formulieren ingevuld worden en de halve IT-afdeling in actie komen.
Maar Easycratie is gelukkig ondergebracht bij een heel flexibele uitgever, een easycratische uitgever. We kregen te horen dat we, indien nodig, zelfs een dag voordat het boek in druk zou gaan, de titel nog mochten veranderen. En met die blijde wetenschap zijn we een kleine crowdsource-prijsvraag begonnen. Want we waren nog niet zeker of onze voorlopige werktitel ‘Kleintje Easycratie’ wel de beste keuze was. Misschien was er wel een veel mooiere titel?
Oké, Kleintje Easycratie was wel heel compact. En heel duidelijk! Maar het riep ook associaties op met Kleintje Pils. De een vond dat juist lekker speels. De ander vond dat een ongewenste associatie. Weer een derde zei: Maar dat is toch precies de essentie!? Als een groot glas pils te veel voor je is, dan bestel je een kleintje pils. Dan drink je tóch lekker mee, maar zonder dat je zit aan te hikken tegen zo’n groot glas. Dus als je zit aan te hikken tegen een dik boek…..
In twee verschillende Faceboekgroepen hebben we gecrowdsourced naar een eventueel betere titel voor Kleintje Easycratie. Het aantal reacties was overweldigend. Tientallen suggesties werden aangedragen. En mensen reageerden ook op elkaars suggesties. Brachten verfijningen aan in de ideeën van een ander. Helemaal zoals crowdsourcing bedoeld is: het exploreren van collectieve intelligentie en uit verschillende brokstukjes een beter geheel smeden.
De ene inzending was nog briljanter dan de ander. Maar briljant wil niet altijd zeggen dat het ook bruikbaar is. Een boektitel mag best briljant zijn, maar het moet ook een boodschap overbrengen aan degenen die het boek zouden willen lezen.
Inzender Stefan Block zette ons op het spoor voor de uiteindelijke keuze. Stefan verkoos een andere titel: “De Kleine Easycratie”. Omdat dat hem deed denken aan Le Petit Prince. Maar hij had nog een treffende opmerking: “Een langere titel voor een samengevat boek lijkt onnatuurlijk.”
Inzender Elles Groenendijk gaf de definitieve doorslag voor de titelkeuze. Zij verwoordde exact het argument waarom we voor Kleintje Easycratie hebben gekozen. Elles: “ik zou toch gewoon gaan voor jullie ‘Kleintje Easycratie’: kort, bondig, en toch wat speels – en dat dekt de lading toch meer dan een of andere spitsvondigheid waarbij de link naar het volledige boek ‘Easycratie’ minder duidelijk is.”
Dank je Elles! We zouden ons bijna hebben laten meeslepen naar een creatievere boektitel, maar dan zouden we de plank waarschijnlijk hebben misgeslagen, omdat we dan de essentie zouden missen. De boektitel moest ondubbelzinnig verwijzen naar het volledige boek!
Heeft het crowdsourcen dan helemaal niets concreets opgeleverd? Jawel hoor! Want er kwam ook een idee binnen van inzender Ilse de Boer. En haar idee staat nu op de cover!
Het waren slechts twee woordjes, maar wat voor woordjes. Een schot in de roos. Helemaal Perfect ! Echt voor de volledige100% naadloos passend bij zowel het concept van Kleintje Easycratie, als verwijzend naar de titel van het volledige boek. Glashelder en speels tegelijk!
Twee woordjes, het lijkt zo weinig, maar in de wereld van de reclame en de PR worden juist de grootste successen geboekt, met de kleinst mogelijke zinnetjes. “Even Apeldoorn bellen”, “Yes we can”, dat waren zinnetjes van slechts drie woorden die geschiedenis schreven.
Maar Ilse had al aan twee woordjes genoeg!
De twee briljante woordjes van Ilse luiden: “Easy Edition”
Kom er maar op! Verzin het maar!
Ze staan nu op de voorkant van het boek.
En ere wie ere toekomt: deze twee woordjes van Ilse waren ook de inspiratiebron voor een ander nieuw woord op de achtercover: “de borstzak-editie!”
De winnaars van de prijsvraag zijn dus geworden: Ilse de Boer en Elles Groenendijk. Zij winnen een etentje met de twee auteurs van het boek, inclusief een gesigneerd servet als aandenken. (einde juryverslag)