Een lezer van Nooit Af stuurt een berichtje op Twitter. “Heb je het al gehoord; de supermarkten hebben een idee uit Nooit Af gepikt? Ze gaan arbeidscontracten aanbieden voor vier jaar. Tussenbanen.”
Inderdaad, het idee van een vierjarig dienstcontract stond letterlijk in Nooit Af. Wij vroegen ons af waarom banen altijd óf tijdelijk zijn óf vast. Waarom niet halfvast? Als we in de praktijk toch al vaak na drie tot vijf jaar van baan switchen, waarom dan niet gewoon contracten aan bieden voor 3, 4 of 5 jaar. Want 1 jaar is tekort, 40 jaar is te lang.

Ideeën pikken?
Het blijft iedere keer weer leuk als een idee of voorspelling uit Easycratie of Nooit Af, jaren later breeduit in de kranten staat. Ook de komende jaren zal dat ongetwijfeld nog heel vaak gebeuren. Afgelopen week schreven alle Nederlandse kranten over ‘de tussenbaan’. Overigens werd in geen van die berichten Nooit Af vermeld. Maar is dat ideeën pikken, zoals die enthousiaste lezer het noemde? Waarschijnlijk niet.
Ideeën circuleren en ideeën moeten rijpen. Het is best mogelijk dat de buurjongen van de neef van de yoga-vriendin van de kapper van de zoon van de ceo van Jumbo het idee van de tussenbaan in Nooit Af heeft gelezen. En dat zo’n idee dan via-via ergens aankomt. Waarbij onderweg de bronvermelding van het idee is afgevallen. Maar nóg groter is de kans dat het idee dezelfde route heeft afgelegd, maar dat de buurjongen van de neef van de yoga-vriendin van de kapper van de zoon van de ceo van Jumbo het idee helemaal zelf heeft bedacht. Want ieder idee -zelfs de meest originele ideeën- wordt doorgaans door honderden mensen gelijktijdig bedacht. Het bijzondere aan de opvallendste entrepreneurs is meestal niet dan hun ideeën zo uniek zijn, maar dat ze het als enige durfden uit te voeren. Voor boeken met originele ideeën geldt iets soortgelijks. Velen bedenken het, slechts weinigen schrijven het op. Er zullen vast ook wel andere publicaties zijn terug te vinden waarin een vierjarig arbeidscontract werd geopperd.